Even wat ander

Af en toe wil ik gewoon iets nieuws. Ben dan uitgekeken op de dingen die ik heb staan.  Alleen is iets nieuws niet letterlijk iets nieuws maar eigenlijk iets nieuws ouds of nog beter iets ouds ouds. Snappen jullie het nog.

Ik ben in ieder geval druk bezig geweest met het heen en weer schuiven van mijn spulletjes in huis. Een oude Franse pot vanuit de keuken naar de woonkamer net als een schaal uit de tuin. enz enz.

En tot slot even snel een paar kussentjes voor op de bank gemaakt. En dit is dan ook echt snel. Een half uurtje had ik voordat de kinderen van school moesten worden gehaald. Ik zag het al helemaal voor me die kussentjes. Geduld om te wachten heb ik dan niet meer. Een lapje stof had ik nog liggen. Dus snel het stofje gepakt en dan niet opmeten, afspelden, rits erin enz maar knippen, omvouwen (hotelsluiting) naaien en klaar.

Voor nu is het weer goed. Tot over een paar weken. Dan begint het weer te kriebelen.

Een beetje kleur

Op deze grijze dag een beetje kleur.

Ik zal jullie de meeste foto's besparen die ik een paar dagen geleden heb gemaakt van een zonsopgang. Ik kon het fototoestel namelijk bijna niet wegleggen. Het is dat de kinderen naar school moesten. Normaal ben ik niet zo allert met de camera als het zo vroeg is, maar nu kon je er bijna niet om heen. Zo vlammend was de lucht.

En een uurtje later was het nog steeds een prachtig gezicht. Dus maar weer even het fototoestel gepakt.

Voor het overige moet ik de kleuren dan weer binnenhuis zoeken. Omdat het zo grauw

buiten is heb ik wat vlammens in huis staan. Anemoontjes. 

Fijne week iedereen. 

Laatste rondje

O zo jammer maar de winter-openstelling van het Openluchtmuseum is weer voorbij. Afgelopen zondag was de laatste dag van dit seizoen. Nu moet ik weer een jaartje wachten.

Het is altijd heerlijk om even na school met de kinderen een rondje door het park te lopen.

Te beginnen bij de Zaansebuurt met de draaimolen en zijn kraampjes.

Even warm worden bij het kindererf tijdens het bakken van een lekker broodje .

Om daarna volop te sleeen en schaatsen. Zodat we moe en met rode wangen naar huis kunnen.

  

Maar in mijn agenda staat de datum weer genoteerd voor de nieuwe winteropenstelling in december. Ja ik weet ik ben er op tijd bij, maar ik kan bijna niet wachten. 

Voorjaarskriebels

De kinderen zijn weer naar school en ik moet altijd weer wennen aan de stilte. Vandaar dat ik het tijd vond om mijzelf eens een beetje te verwennen. Op naar het tuincentrum en voor een paar euro witte viooltjes gekocht. Ik ben snel tevreden ;-)

Maar buiten in de tuin viel mij pas op dat het margrietenstruikje wat ik met moederdag heb gekregen nog steeds in bloei staat. Als ik 's morgens de deur open doe is het ook al alsof het lente is. De vogeltjes doen zo hun best met hun fluitconcert.

Hoe heerlijk ik de winter (sneeuw en ijs) ook vind dit lente gevoel is ook wel lekker.

Deze bolletjes (wolfsmelk) in een paar oude weckpotten, heb ik vorige week na het opruimen van de kerstboom al gekocht. Vandaag kwam het eerste bloemetje uit. Over een tijdje zet ik ze ook in de tuin. Van mijn winterdipje heb ik verder geen last meer gehad.